Redakcija Zelenog Portala želi Vam srećne novogodišnje i božićne praznike !

OSNOVAN GRADSKI ODBOR ZELENE EKOLOŠKE PARTIJE PO VOJVODINA U SREMSKOJ MITROVICI

     Prošle nedelje održana je osnivačka skupština Zelene ekološke partije PO Vojvodina u Sremskoj Mitrovici gde je bilo prisutno više od 300 članova stranke. Na svečanom delu skupštine bili su govorili dipl. inženjer Miloš Galečić i predsednik pokrajinskog odbora Zelene ekološke partije PO Vojvodina, Dejan Bulatović, a bili su prisutni i predstavnici političkih stranaka: SNS, SPS, DSS, SRS, grupe građana "VREDNA MITROVICA" i Rusinske stranke.

Na radnom delu skupštine stranke izabran je predsednik gradskog odbora g-din Ljubiša Atanacković. Ovaj uspeh jasno dokazuje veličinu i vrednost programskog opredeljenja Zelene ekološke partije koja je u velikoj ekspanziji na teritoriji čitave pokrajine Vojvodine a gde su u većini gradova i opština oformljeni gradski, opštinski i mesni odbori kao i povereništva stranke koji su u fazi osnivanja istih. 

ZEP Vojvodina je stranka budućnosti i snaga koja je prepoznatljiva.

Obnovljivi izvori energije

Pod pojmom obnovljivi izvori energije (OIE) podrazumevaju se izvori energije koji se nalaze u prirodi i obnavljaju se u celosti ili delimično, posebno energija vodotokova, vetra, neakumulirana sunčeva energija, biomasa, geotermalna energija i dr.

Korišćenje ovih izvora doprinosi efikasnijem korišćenju sopstvenih potencijala u proizvodnji energije, smanjenju emisija "gasova staklene bašte", smanjenju uvoza fosilnih goriva, razvoju lokalne industrije i otvaranju novih radnih mesta.

Tehnički iskoristiv energetski potencijal navedenih OIE u Republici Srbiji, veoma je značajan i procenjen je na preko 4,3 miliona tona ekvivalentne nafte (toe) godišnje - od čega se oko 2,7 miliona toe godišnje nalazi u iskorišćenju biomase, 0,6 miliona toe godišnje u neiskorišćenom hidropotencijalu, 0,2 miliona toe godišnje u postojećim geotermalnim izvorima, 0,2 miliona toe godišnje u energiji vetra i 0,6 miliona toe godišnje u iskorišćenju sunčevog zračenja.

Ratifikacijom Ugovora o osnivanju energetske zajednice, Srbija je, između ostalog, prihvatila obavezu da donese i realizuje plan primene direktive 2001/77/EC o promovisanju proizvodnje električne energije iz obnovljivih izvora energije i direktive 2003/30/EC o promovisanju korišćenja biogoriva i drugih goriva iz obnovljivih izvora energije u sektoru saobraćaja.

Direktiva 2001/77/EC definiše obnovljive izvore energije (OIE):

nacionalni cilj za proizvodnju električne energije dobijene iz OIE

program mera za njihovo dostizanje

garancije o poreklu - za električnu energiju proizvedenu iz OIE (Guarantee of Origin)

pojednostavljenje pravnog okvira za izgradnju i eksploataciju postrojenja

obaveza za operatera prenosa i distribucije da preuzimaju i transportuju električnu energiju iz OIE

definisanje uslova i tarifa za priključenje na mrežu

Direktiva 2003/30/EC definiše biogoriva:

obezbediti pojavljivanje određene količine biogoriva na tržištu - 5.75% od ukupne količine goriva koje se koristi u saobraćaju do kraja 2010. godine

Republika Srbija je usvojila sledeću pravnu regulativu u oblasti obnovljivih izvora energije:

Zakon o energetici

Strategija razvoja energetike Republike Srbije do 2015. godine

Program ostvarivanja strategije razvoja energetike Srbije od 2007-2012. godine (Izmene i dopune - Novembar 2009.)

Uredba o uslovima za sticanje statusa povlašćenog proizvođača električne energije i kriterijumima za ocenu ispunjenosti tih uslova

Uredbu o merama podsticaja za proizvodnju električne energije korišćenjem OIE i kombinovanom proizvodnjom električne i toplotne energije

Model ugovora o otkupu električne energije od povlašćenih proizvođača

Republika Srbija postala je 26. januara 2009. godine članica i osnivač Međunarodne agencije za obnovljivu energiju (IRENA), kao prve međunarodne (međuvladine) organizacije koja se fokusira isključivo na obnovljivu energiju i aktivno će nastaviti učešće u radu ove agencije u skladu sa Statutom Agencije i svojim interesima u oblasti aktiviranja i korišćenja obnovljivih izvora energije.

Osnovni cilj Međunarodne agencije za obnovljivu energiju (IRENA-International Renewable Energy Agency) je da postane glavna pokretačka snaga u ubrzanoj tranziciji prema široko rasprostranjenom i održivom korišćenju obnovljivih energija u čitavom svetu, a njene glavne aktivnosti obuhvataju:

pružanje konkretnih savetodavnih usluga vladama industrijalizovanih i zemalja u razvoju - vezanih za politiku korišćenja obnovljivih izvora energije;

transfer tehnologija i savetodavnih usluga u vezi finansiranja projekata;

izgradnja i podizanje kapaciteta u oblasti korišćenja obnovljive energije.

Septembra 2008. godine, Evropski parlament je usvojio paket propisa o klimatskim promenama koji ima za cilj da obezbedi smanjenje emisije gasova sa efektom staklene bašte od 20 %, unapređenje energetske efikasnosti od 20% i učešće obnovljive energije od 20 % u ukupnoj potrošnji energije u EU - do 2020. godine, posmatrano u odnosu na 1990. godinu.

Nova Direktiva o obnovljivoj energiji 2009/28/EC postavlja obavezujuće nacionalne ciljeve koje članice Evropske unije treba da dostignu kroz promociju obnovljive energije u sektorima električne energije, grejanja i hlađenja i u sektoru transporta, kako bi se obezbedilo da do 2020. godine obnovljiva energija čini bar 20 % ukupne potrošnje energije u Evropskoj uniji. Direktiva takođe predviđa da će do 2020. godine korišćenje obnovljive energije u transportu (biogoriva, električna energija i vodonik proizveden iz obnovljivih izvora) iznositi najmanje 10% ukupne potrošnje goriva u Evropskoj uniji.

Početak primene nove Direktive o obnovljivoj energiji u Republici Srbiji i drugim državama potpisnicama Ugovora o energetskoj zajednici odrediće se i uskladiti u okviru ove zajednice.

Bosutska patrola u borbi za reku Bosut

Bosut je i hrvatska i srpska reka. Izvire severno od Slavonskog Broda. Duga je 186km, a kroz Srbiju njen tok je oko 50km. Na svom putu kroz Srbiju teče pored sela Batrovci, Morović i Višnjičevo. Nedugo posle toga se uliva u Savu kod istoimenog sela Bosut.

A šta je Bosutska patrola?

"Bosutska patrola" je grupacija aktivista i volontera, ljubitelja prirode, oformljena u okviru nevladine organizacije "Pokret za zaštitu i negovanje reke Bosut " sa sedištem u selu Batrovci, kraj Šida.

Članovi Bosutske patrole u akciji

Članovi Bosutske patrole svakodnevno aktivno rade na zaštiti reke Bosut. Štite je od ribokradica, od masovnog ilegalnog izlovljavanja ribe, štite je od mreži, vrški i dinamita, štite je od zagađenja sa ciljem da što više održi bilans ribljeg fonda u reci, iako je taj bilans već duže vreme negativan.

U dosadašnjim zajedničkim akcijama zaplanjeno je desetine mreža, bubnjeva i vrški, materijal koji je selektivno uništavao plemenitu ribu u reci.

Sa osmatračnica kontrolišu situaciju, a čamcima krstare rekom sprečavajući ribokradicama da nedozvoljeno izlovljavaju ribu mrežama, vrškama, dinamitom i strujom. Rezultata ima - svakog meseca se uništi velika količina mreža.

Problem na Bosutu je i sočivica - sitna rečna biljka koja tokom leta zna toliko da nabuja, da prekrije gotovo celu površinu reke u debelom sloju od po nekoliko santimetara, pa zbog manjka kiseonika dolazi do pomora riba i uništavanja rečne flore i faune.

Izvađene vrške i mreže iz Bosuta

Do te pojave dolazi zato što se u reku slivaju vode sa oranica koje sadrže veliku količinu azota od veštačkog đubriva, što utiče na ubrzanu vegetaciju sočivice koja koristi velike količine kiseonika iz vode. Problem bi se mogao rešiti zajedničkim eko-projektima i prekograničnom saradnjom Hrvatske i Srbije.Zavod za zaštitu prirode Srbije trebalo bi da izradi studiju zaštite ovog predela - morovićke šume sa 22 000 ha čuvenog hrasta lužnjaka uključujući i reke Bosut i Studvu. 

Ukoliko bi ovaj prostor bio proglašen za Rezervat prirode sa različitim stepenom zaštite, to bi označilo i zakonom regulisanu brigu o ovim rekama koje predstavljaju okosnicu eko-sistema ovog regiona.

Šta je to ekologija ?

Ekologija je nauka koja proučava međusobne odnose živih bića i životne sredine, ili tačnije - to je nauka koja izučava odnose živih bića prema sredini u kojoj žive, odnos sredine prema živim bićima i međusobni odnos živih bića u određenoj sredini. Ova nauka je utemeljena tek u 20. veku.

Zaštita životne sredine

Naglo pogoršanje stanja prirode, sve veći broj zagađujućih materija koje se raznose atmosferom, tlom i vodenim površinama usled enormnog razvoja industrije i saobraćaja motornim vozilima, uz neštedljivo korišćenje fosilnih goriva uglja, nafte i zemnog gasa, dovodi čovečanstvo, pa i ovu nauku, pred velike probleme hoda kroz budućnost. Porast svetskog stanovništva do granica mogućeg opstanka, uz istovremeno smanjenje klasičnih izvora energije i ograničenih zaliha hrane zahtevaju ozbiljno preispitivanje čovekovih želja i mogućnosti da skladno živi na Zemlji i sa njenom prirodom koja se sve više uništava ljudskim aktivnostima. Izmene globalne klime, sve veći porast ugljendioksida u atmosferi usled njegove velike produkcije u industriji, ali i smanjenjem zaštitnog šumskog Zemljinog pojasa, planetarni efekti "staklene bašte", smanjenje ozonskog omotača koji zaustavlja škodljivo ultraljubičasto zračenje, uz istovremeni porast radioaktivnog zračenja usled sve većeg korišćenja nuklearnih sirovina za dobijanje neophodne energije i upotrebe i gomilanja atomskog naoružanja, kazuju da se čovečanstvo nalazi na tački velike prekretnice: ili će nastaviti dosadašnjim putem koji ga vodi u samoubilaštvo, ili će svoje aktivnosti i svoj život prilagoditi mogućnostima planete.

Jedna od najbitnijih i najraširenijih poruka ekologa je "misliti globalno, a delovati lokalno". To znači da nije dovoljno znati šta čoveku preti, već je neophodno znati i kako se od tih pretnji sačuvati, pa i kako ih preduprediti da se kao pretnje i ne pojavljuju.

Pojam ekologija dolazi od grčkih reči oikos, što znači stanište ili dom, i logos što znači nauka. Utemeljivač ekologije je Čarls Darvin, koji je u svom delu "Poreklo vrsta" 1859. god. obradio mnoge pojedinosti iz oblasti ekologije, počev od adaptacije i prirodnog odabira do borbe za opstanak, ne upotrebljavajući i ne definišući sam pojam ekologije. Prvi put je reč ekologija pomenuo naučnik i biolog Ernest Hekel 1868. godine u svom delu "Prirodna istorija stvaranja".

Čarls Darvin, tvorac Teorije evolucije

Ernest Hekel piše: "Pod ekologijom podrazumevamo zbir znanja koja se odnose na ekonomiku prirode: izučavanje sveukupnosti uzajamnog odnosa živog sveta sa sredinom koja ga okružuje, i to, kako organsko tako i neorgansko, a pre svega prijateljskih i neprijateljskih odnosa sa životinjama i rastinjem sa kojima direktno ili indirektno stupa u kontakt. Jednom rečju: ekologija je izučavanje svih složenih uzajamnih odnosa, koje Darvin naziva uslovima i bespoštednom borbom za opstanak."